ΤΟ ΣΤΕΝΟ ΣΟΥ ΤΟ ΤΖΙΝΑΚΙ

Το στενό σου το τζινάκι
μου' χει πάρει το μυαλό
τ' απαλό αφαλουδάκι
ωχ μαρτύριο σωστό


Άσε με να το χαίδέψω
τέτοιο κορμί να το παιδέψω
με χάδια και με γλύκες
άσε με να το χαίδέψω
τέοιο κορμί να το πλανέψω
τις μέρες και τις νύχτες


Το κοντό σου το μπλουζάκι
μου' χει ανάψει φωτιά
το χυτό σου το κορμάκι
ωχ μαρτύριο στη καρδιά

ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ

Κι αν το τιμόνι το κρατάς
κι αν μάγκικα τα περπατάς
δεν ξέρεις να σπινιάρεις
όσο κι αν με γουστάρεις


Θέλω τη γκόμενα σωστή
για τα δικά μου μέτρα
κι όχι στο φουλ τη μηχανή
μόνο για τη ξεπέτα


Κι αν το σοφάρεις σταθερά
κι αν το στροφάρεις χαλαρά
δεν ξέρεις να παρκάρεις
όσο κι αν με γουστάρεις

ΑΛΛΑΞΑ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ

Πέρασε η περίοδος
χάριτος που' χα δώσει
σ' αγάπησα σε πόνεσα
μα συ με' χεις προδώσει


Άλλαξα αγοράκι μου
άλλαξα και στο λέω
άνοιξα τις φτερούγες μου
έπαψα πια να κλαίω

Ξέχνα το κοριτσάκι σου
έφυγε πια πετάει
βρήκε καινούργια αγκαλιά
τώρα καλοπερνάει


Πέρασε η περίοδος
χάριτος που' χα δώσει
να κλαίω να σε σκέφτομαι
ώσπου να ξημερώσει

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΠΕΣΑ ΜΑΓΚΑ ΜΟΥ

Αν έχεις μπέσα μάγκα μου
σεβάσου το κορίτσι
εκτός και αν το πέρασες
δικό σου πια τσιφλίκι


Τι το χτυπάς και το πονάς
απ' τον εγωισμό σου
έτσι δείχνεις ρε μάγκα μου
εσύ τον ανδρισμό σου

Τα ζόρικα τα μπράτσα σου
σε μένα έλα δείξτα
να δεις τι όμορφα περνά
με τις μπουνιές η νύχτα


Αν έχεις μπέσα μάγκα μου
κόψε τα ζοριλίκια
γίνε λοιπόν πιο συνεπής
αλλιώς θα φτιάχνεις μπρίκια

ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΚΙ ΚΑΛΠΙΚΟ

Είσαι αντράκι κάλπικο
δεν άξιζες για μένα
γι' αυτό σου λέω κάνε τη
και κόψε πια το πνεύμα

Σε νόμιζα για παίδαρο
με περιττή συμπόνια
όμως εσύ κατέβαζες
αλλού τα παντελόνια

Έλεγα πως νυχτογυρνάς
με σένια γυναικάκια
όμως εγώ σε τσάκωσα
να πνίγεις κουνελάκια

Μου' κανες και τον άγριο
με τσαμπουκά μεγάλο
μα σαν στην έπεσα κρυφά
φώναζες βάλτο κι άλλο

Είσαι αντράκι ψεύτικο
με παχουλό μουστάκι
μα τη ναι κάνεις τις νυχτιές
με ροδαλή στριγκάκι

ΕΓΩ ΘΑ ΤΑ ΣΚΟΡΠΑΩ

Τα δολάρια με τα ευρώ
εγώ τα' χω χωριστά
δεν θέλω να μαλώνουνε
και χάσουν τη χαρά

Τις λίρες πια τις σκόρπισα
το χρώμα τους μη χάσουν
σε ένα ξενυχτάδικο
πενιές να απολαύσουν


Ψεύτικε κόσμε άτιμε
εγώ θα τα σκορπάω
δεν θα αφήσω πια ευρώ
έτσι γιατί γουστάρω

Θέλω να έχω μόνο γεια
γυναίκες και μπουζούκια
και ν' αποφεύγω της ζωής
τα φθονερά τα λούκια


Τα δολάρια με τα μάρκα
τα έβγαλα στ' αγέρι
δεν θέλω να μουχλιάσουνε
και μείνουν χωρίς ταίρι

Τα ομόλογα τα τσάκισα
και τα' ριξα στη πίστα
έτσι για να ζεσταίνουνε
την παγωνιά τη νύχτα

ΑΠΟΓΟΝΕ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Είσαι με χίλια πρόσωπα
πρόσωπα πλάνα απρόσωπα
και με' χεις κάνει ούρια
απόγονε του Ιούδα


Να' χα ευρώπουλα αρκετά
με έλα όμως που' μαι φτωχιά
να σε εξαγοράσω
ποτέ να μην σε χάσω


Είσαι όριά διαβολικιά
διαβολικιά κι αυταρχικιά
για αυτό και με τουμπάρεις
όποτε εσύ γουστάρεις

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΑΤΑΧΤΑ ΝΑ ΖΕΙΣ

Κοίτα ν' αλλάξεις τακτική
στο λέω να το ξέρεις
γιατί έχω στην αναμονή
μανάρι μάγκικο πολύ
και τότε θ' υποφέρεις


Αν θέλεις άταχτα να ζεις
ψάξε να βρεις κοκότα
και μένα μη με προκαλείς
γιατί δεν είμαι κότα


Είμαι γυναίκα με πυγμή
με πάθος με μεράκι
κοίτα ν' αλλάξεις τακτική
γιατί σ' ανύποπτη στιγμή
θα με ζητάς αντράκι

ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΨΥΧΗ

Αν είσαι άνδρας με ψυχή
εγώ θα σε λατρέψω
αν όμως κάνεις τη στραβή
τότε θα σε παιδέψω


Έχω γνωρίσει σαν και σε
μάτσα φίνα ανδράκια
μα στην πορεία βγήκανε
ψευτοπαληκαράκια

Δεν ξηγηθήκανε καλά
σέρτικα και ατόφια
ήταν χωρίς ιδανικά
και' φερναν πάντα ντόρτια


Αν είσαι άνδρας με ψυχή
θέλω να μου το δείξεις
μα αν με φέρεις στο αμήν
τότε εσύ θα στρίψεις

ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΧΙΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Αν είστε τύποι με μαγκιά ρεφρέν
ρίξτε τα δίχτυα φανερά
και όχι υπογείως
στα μουλωχτά πλαγίως



Κάποιοι που κάνουν τους σωστούς
το παίζουν μορφωμένοι
είναι οχιές φαρμακερές
και μύξο ξεπεσμένοι

Ένα μονάχα θα τους πω
η ψεύτικη ψυχή τους
είναι φτωχή σαν το κενό
όπως και η μορφή τους

Γι' αυτό ας μείνουν στην γωνιά
κι ας πάψουν να το παίζουν
πως είναι τα καλά παιδιά
το νου τους κοροίδεύουν

Κάποιοι που κάνουν τους σοφούς
θα έπρεπε να ξέρουν
πως μόνο με απλότητα
θα πάψουν ν' υποφέρουν

ΤΟ ΔΑΦΝΙ

Έξω από σκληρή γυναίκα
πλάνα ψεύτρα πονηρή
κι αν σου δείξει λίγη μπέσα
θα' ναι για καταστροφή


Είναι απόγονοι της Εύας
με σαράκι μοχθηρό
και αν της κάνεις το τεχνίτη
θα σε ρίξει στο γκρεμνό

Και αν ξυπνήσεις κάποια μέρα
θα σου κάνει την καλή
όμως στο τέλος θα σε στείλει
σίγουρα για το Δαφνί


Έξω από κακιά γυναίκα
με περήφανη καρδιά
κι αν σου κάνει τρελά κόλπα
θα' ναι από μπαμπεσιά

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Σ' αρέσει το καλό κρασί
κι η όμορφη παρέα
τύπισσα σένια και θερμή
ρίξε μια αναπάντητη
μόλις γύρη η μέρα


Να έρθω με τ΄αμάξι μου
στην πόρτα σου ν' αράξω
κι όταν σε δω να έρχεσαι
στο πλάι μου να στέκεσαι
τα πάντα ν' υποτάξω

Μάγκες αλάνια και μικρές
στην άκρη να περάσει
το πρόσωπο που αγαπώ
ν' ακούσει τέλι μαγικό
ο κόσμος να χαλάσει


Σ' αρέσει το καλό κρασί
τ' ωραίο κουτουκάκι
τύπισσα φίνα και θερμή
ρίξε μια αναπάντητη
και θα ιβρούμε άκρη

ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΟΝΔΡΑ

Τα κάγκελα είναι χονδρά
μάνα μου δεν λυγίζουν
κανείς μας δεν μιλάει πια
μάνα μόνο δακρύζουν

Οι μπάρες δεν ανοίγουνε
είναι γερές σαν πέτρα
μες το κελί σαπίζουμε
μάνα σου λέω έλα


Μες το κελί σαπίζουμε
μάνα σου λέω έλα
να μ' αποφυλακίσουνε
μάνα με πιάνει τρέλα

Τα κάγκελα δεν τα μπορώ
η μοναξιά μεγάλη
έλα γιατί θα τρελαθώ
μάνα μου κάνε κάτι

ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΔΕΜΕΝΑ

Το παίζεις τύπος και βαρύς
σε μένα την ξενύχτρα
κοίταξε να συμμορφωθείς
και γίνε τώρα συνεπής
αλλιώς παίρνεις τα σκήπτρα


Ο δρόμος είναι δεξιά
και τα σκυλιά δεμένα
του στρίβεις αλλά γαλλικά
με τα μπαγκάζια αγκαλιά
μαύρα κουρελιασμένα


Το παίζεις άνδρας και σκληρός
σε μένα την αλήτρα
κοίτα να γίνεις μαλακός
γιατί όταν θα πάρω μπρος
θα μείνεις με την γλύκα

ΠΟΤΕ ΕΥΡΟΥΛΙΑ ΠΟΤΕ ΡΟΥΒΛΙΑ

Πότε ευρούλια πότε ρούβλια
είναι η δική μας ζήση
χάσαμε όλα τα δραχμούλια
κι επανήλθαμε στην θλίψη



Κι ας είναι τα ευρούλια μας
διακόσια πεντακόσια
αφού με μια γυροβολιά
λέμε που πήγαν τόσα

Το πενηντάρη χάθηκε
το κατοστάρη πάει
κι αν πεις για το πανέμορφο
αχ το πεντακοσάρι

Ένα χαρτί μια σύνταξη
π' όσο κι αν το τραβάς
κονταίνει περισσότερο
μόνο για σαματά

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΑ

Έξω απ' άδικο καταστροφή
και από γυναίκα ψεύτρα
σε ξεπουλάνε στη στιγμή
και σου ζητούν και ρέστα


Γι' αυτό το φιλοσόφησα
μ' ένα βαρύ χορό
αφού όπως και να τους φερθείς
σου λένε ότι έκανες
μια τρύπα στο νερό


Έξω από καταραμένο φθόνο
και μακριά από ζήλια
σε' χουνε πάντα μες το πόνο
και ας τους λες αλήθεια

ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΜΕΛΑΧΡΙΝΟ

Βρε σκανταλιάρικο μωρό
μου έχεις πάρει το μυαλό
να' χω δύναμη να αντέχω
πάντα πλάι μου να σε έχω
βρε σκανταλιάρικο μωρό
πόσο πόσο σε αγαπώ


Ένα μωρό μελαχρινό
τσαχπίνικο και φίνο
μου έχει βάλει τη θηλιά
με ένα μπρούτζινο χαλκά
θεέ μου πως το νταγιαντώ
αμάν αμάν αμάν
αχ επάνω του θα μείνω


Βρε σκανταλιάρικο μωρό
μου έχεις γίνει το ποτό
το απαραίτητο σφηνάκι
που μου διώχνει κάθε σαράκι
βρε σκανταλιάρικο μωρό
πόσο πόσο σε αγαπώ

Ο ΑΙΟΛΟΣ ΕΦΥΣΗΞΕ

Ο Άιολος εφύσηξε
γιατί είχε σκοτούρα
χορτάρι ήπιε και αυτός
κι άρχισε η μαστούρα

Πρώτη φορά δοκίμασε
να πιει λίγο μαυράκι
μα ήταν ασυνήθιστος
κι ήθελε αεράκι

Φύσηξε όμως δυνατά
πρόσεχε να μην πέσει
μα μπέρδεψε τους καιρούς
την μύτη του δεν βλέπει

Ο Άιολος γλυκάθηκε
χόρτο ζητάει τώρα
και δεν τον νοιάζει τίποτα
αν έρθει κι άλλη μπόρα

ΑΜΑ ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΡΩΤΑ

Άμα θες να μάθεις ρώτα
το ποιόν το καλό
ρώτα Ερμούπολη Άνω Σύρο
τι μαγκάκι είμαι εγώ
βέρο φραγκοσυριανό

Έμπα Αζόλιμνο και Βάρη
Φάμπρικα Σαντορινιοί
στην Αμπέλα κάνε στάση
να ρωτήσεις Συριανοί
βέροι ντόπιοι και καλοί

Και κατέβα Τελαγράτσια
Κόμητο Αγκαθωπές
να σου πουν ότι σε μάτσα
με ζητούν οι κοπελιές
μ' ανοιχτές τις αγκαλιές

Παρ' το δρόμο για το Κίνι
κάνε στάση Δανακό
για να δεις πως δεν θα μείνει
θηλυκό Γαλησιανό
ούτε και Φοινικιανό

Άμα θες να μάθεις ρώτα
αν είμαι παιδί χρυσό
ρώτα Μεσαριά Βροντάδο
Λαλακιά Συνοικισμό

ΤΟ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΑ ΚΑΛΑ

Μες της ζωής τα μονοπάτια
όλα τα έχω κάνει
έφαγα πλούτη και παλάτια
και τώρα ζω σε χάνι

Μα δεν με νοιάζει τίποτα
ξηγιέμαι αφασία
έζησα όλα τα ύποπτα
αυτό έχει σημασία


Το φιλοσόφησα καλά
με δύο σκέψεις νέτες
στο θάνατο τα σάβανα
ποτέ δεν έχουν τσέπες


Γι' αυτό όλα τα τσάκισα
κόντρα πάντα στις νόμοι
για να μην βρούνε τίποτα
οι δήθεν κληρονόμοι

Μου φθάνει που τα γλέντησα
τα ξέσκισα με πάθος
και την ψυχή μου έντυσα
σε όλο της το βάθος

ΑΚΟΥ ΚΑΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ

Άκου καλά κορίτσι μου
γινάτια μην μου κάνεις
άκου καλά και σκέψου το
εγώ γεννήθηκα αλάνι
στους δρόμους και μες το λιμάνι
το νόημα αν πιάνεις
γι' αυτό δεν θα με ξεκάνεις


Κοίτα να συμμορφωθείς
και βάλε λίγη μπέσα
στο λέω κοριτσάκι μου
είμαι καρδιά μπαμπέσα
γυναίκες γνώρισα πολλές
που έδωσαν και ρέστα
γι' αυτό μην πας να μου την βγεις


Σου άνοιξα διάπλατα
την αγκαλιά μου για να μπεις
για να ξεκουραστείς
άκου καλά και πρόσεξε
στο λέω για πολλοστή φορά
ότι στα γρήγορα θα βγεις
θα ψάχνεις να με βρεις

ΑΙΝΤΕ ΝΤΕΡΒΙΣΙΑ

Άιντε ντερβίσια φτιάξτε τη
τη σέρτικια φουντίτσα
βάλτε φωτιά και ανάψτε τη
να γίνουμ' όλοι πίτα


Να πάνε κάτω τα βάσανα
οι πίκρες τα φαρμάκια
παίξτε τα τουμπεκάκια
να πούμε όλοι ανάσανα


Άιντε αλάνια πίνετε
ο χάρος ας κοιτάζει
όσο και αν μας καμώνεται
η μαύρη διατάζει

ΑΝΕΜΟΜΑΖΕΜΑΤΑ ΔΙΑΒΟΛΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ

Φίλε μου η εξουσία
μάθε δεν έχει ταίρι
γι' αυτό μην ρίχνεις τη γροθιά
σε δίκοπο μαχαίρι

Όποιος τα νήματα κινεί
έχει τ' απάνω χέρι
γι' αυτό σου λέω φίλε μου
είναι σκληρό μαχαίρι


Για αυτό σου λέω φίλε μου
άσε τα παραδείγματα
άλλος κινεί τα νήματα
και μάθε πως λέει ο λαός
ανεμομαζέματα
διαβολοσκορπίσματα


Φίλε το χρήμα το κρατούν
οι λίγοι και δυνατοί
κι αν λιγοστέψει απορούν
που επήγε και γιατί

Κοιτούν να το μαζέψουνε
και ας σπέρνουν την οργή
δεν νοιάζονται αν κλέψουνε
μα αρκεί πίσω να μπεί

ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ

Χρόνια στο μεροκάματο
χρόνια στη βιοπάλη
χαράμισα τα νιάτα μου
σε φάμπρικα μεγάλη
μεροδούλι μεροφάι


Άδικη είσαι βρε ζωή
όλο να με παιδεύεις
αφού πίνεις το αίμα μου
μετά κι άλλο γυρεύεις



Χρόνια στο μεροκάματο
χρόνια στο ίδιο χάλι
ποτέ δεν χαμογέλασα
μεροδούλι μεροφάι
να πω ας πάει χαλάλι

ΧΑΡΜΑΝΑ ΜΟΥ

Χαρμάνα μου και τύπισσα
με τα ροδή τα χείλη
ρουφάς τη φούντα με μαγκιά
κι ανάβεις το φιτίλι

Με μάγεψες μ' αντάρτεψες
με τη στενή σου φούστα
κορμάρα μου χαρμάνα μου
δική σου και η φούντα

Να την τραβάμε και οι δυο
να φτιάχνουμε κεφάλι
μέσα στο καταγώγιο
να ζούμε την κραιπάλη

Με μάγεψες μ' αντάρτεψες
με το χυτό κορμί σου
χαρμάνα μου μανάρα μου
η φούντα πια δική σου

Η ΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ

Πάλι τα σκέρτσα άρχισες
μα με τρελάνεις βάλθηκες
δεν έχεις το θεό σου
μ' αυτό το φέρσιμό σου


Σαν σουσουράδα τριγυρνάς
στα ξενυχτάδικα γλεντάς
κι όταν ζητώ το λόγο
με λες και τζιτζιφιόγκο

Για κοίτα μπελά που βρήκα
τι ήθελα μωρέ προίκα
να κάνει τα δικά τις
και με την ξενοιασιά της

ΣΤΟ ΑΜΗΝ

Την μια με φέρνεις στο αμήν
την άλλη με σεντράρεις
έχασα την υπομονή
όλο να με τουμπάρεις


Πέφτεις κοιμάσαι άριστα
σηκώνεσαι με νεύρα
και μου πετάς δυσάρεστα
για τα δικά μου έργα


Την μια μου λες με αγαπάς
την άλλη δεν με ξέρεις
κι ότι τον χρόνο σπαταλάς
βαρέθηκα να παίζεις

ΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΘΕΜΑ

Τύπισσα κι αν σε βάλανε
στην αριστοκρατία
ξέρω πως δεν μασάς εσύ
σε τέτοια πειθαρχεία


Γυναίκα είσαι του λαού
και γέννημα και θρέμμα
τα βλέπεις πια τόσο απλά
σαν το καμένο θέμα
γυναίκα είσαι του λαού
και γέννημα και θρέμμα


Χρήμα και αν απόκτησες
δεν δίνεις σημασία
όλους τους βλέπεις ίδιους
κι αυτό έχει αξία

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΠΕΣΑ

Πήρα ανάποδες στροφές
μελαχρινή βεντέτα
με τις δικές σου ζαβολιές
στροφές πολλές απανωτές
να φύγεις νέτα σκέτα


Δεν έχεις μπέσα εσύ μωρέ
αλήτισσα τσαχπίνα
κι ας σου ξηγιέμαι φίνα


Έριξα απόψε δυο ζαριές
μήπως σε συμμορφώσω
μα συ ζητάς υπερβολές
να πέφτεις σε κακοτοπιές
φύγε για να γλιτώσω

ΤΟ ΔΡΕΠΑΝΙ

Βάσανα πίκρες καημούς
μου σέρβιρες απόψε
χάρε με χίλιους μορφασμούς
τράβα αλλού και κόψε


Αχ με το δρεπάνι το καυτό
τα αδέρφια τα δικά σου
και όπως κυλά το θυμιατό
να σέρνεται η καρδιά σου


Βάσανα πίκρες στεναγμούς
σκότωσες την χαρά μου
μου' καψες ότι αγαπώ
όλα τα όνειρά μου

ΚΟΙΤΑ ΚΡΑΤΑΩ ΠΡΑΚΤΙΚΑ

Απ' τον καιρό που άρχισες
τα μάτια να σηκώνεις
μου' κανες και ανάστημα
κι όλο μου ξεσαλώνεις


Ζητάς να βγαίνεις τακτικά
στην πένα ξυρισμένος
κοίτα κρατάω πρακτικά
είσαι λογοδοσμένος

Κοίτα κρατάω πρακτικά
μην κάνεις το ανδράκι
θα σου περάσω την θηλιά
κι ας παίζεις το μαγκάκι


Απ' τον καιρό που άρχισες
τα μάτια να σηκώνεις
μου' κανες και ανάστημα
όμως δεν με στραβώνεις

ΜΕΣ ΤΑ ΚΑΖΙΝΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΣ

Γυρνάω τις νύχτες να σε βρω
εκεί μες το Λουτράκι
πίνω ιαματικό νερό
μήπως και βρω την άκρη


Μες τα καζίνα τριγυρνάς
και όλο δανικά ζητάς
ρεζίλι με' χεις κάνει
δεν σε αντέχω φθάνει

Ρουλέτα πόκα και ποτό
ενώ σε πήρα από χωριό
μου κάνεις την κυρία
χωρίς ν' υπάρχει μία


Γυρνάω τις νύχτες να σε βρω
εκεί μέσα στην Ρόδο
όμως την κάνεις στο λεπτό
κ' εγώ γίνομαι ρόιδο

ΣΤΗΣ ΣΥΡΑΣ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Όταν μπαίνω με το πλοίο
στης Σύρας το λιμάνι
δυο λόφοι είναι αντίκρυ μου
και η χαρά με πιάνει


Την Άνω Σύρο από την μια
Βροντάδο από την άλλη
δυο χέρια κλείνουν απαλά
και φτιάχνουν μια αγκάλη
είναι τα χέρια τα χρυσά
του Μάρκου Βαμβακάρη


Έτσι τα ονειρεύομαι
τα χέρια του δασκάλου
του βάρδου μας του Συριανού
του Μάρκου του μεγάλου

ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΒΡΩ

Όταν ανέβει εκεί ψηλά
η όμορφη ψυχή μου
τους φίλους μου θα πάω να βρω
που ήταν η ζωή μου

Τον Διονυσίου τον απλό
τον όμορφο μαγκίτη
που τραγουδούσε με ψυχή
τους παλιατζή κι αλήτη


Όλοι θα' μαστε αγκαλιά
θα μουρμουράμε τα παλιά
με αρχηγό το τέλι
και χάρος δεν μας μέλη


Τον φίλο τον Τσιτσάνη μας
π' έβγαζε νταλκαδάκι
σαν έπιανε στα χέρια του
το φίνο μπουζουκάκι

Εκείνον που ξεχώριζε
απ' όλους τους μαγκίτες
Ζαμπέτα τον ελέγανε
μα έφυγε με πίκρες

Τον Μάρκο μας τον αρχηγό
όλους να αγκαλιάζει
τραγούδια να του παίζουνε
και κείνος να κοιτάζει

ΜΑΧΑΙΡΑ ΕΔΩΚΕΣ

Αγνότατα σου φέρθηκα
μάγκα μου και ωραία
μα τώρα με βαρέθηκες
και μου πετάς την βέρα


Μάχαιρα όμως έδωκες
και μάχαιρα θα λάβεις
όσο κακό μου έκανες
τόσο θα παραλάβεις


Λεβέντικα σου φέρθηκα
και από την πρώτη ώρα
μα τώρα με βαρέθηκες
και με σκορπάς σαν μπόρα

ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ ΤΑ ΑΦΥΣΙΚΑ

Τα περιττά τα αφύσικα
έκανες πάλι απόψε
μου ξηγήθηκες ανήθικα
για αυτό σου λέω κόψε


Πρεθώρα τα ναζάκια σου
κούναγες την οργιά σου
κι έδινες τα φιλάκια σου
μ' όλη την ανεσιά σου
πλεθώρα τα κολπάκια σου
άπιαστη η μπαμπεσιά σου


Δεν πρόκειται να ξανά ιδείς
κουτουκάκι με μαγκίτες
μήτε φεγγάρι της αυγής
γιατί είσαι είπες ξείπες

ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΤΣΑΡΚΑ ΜΟΝΗ

Όταν βγαίνεις τσάρκα μόνη
η καρδούλα μου ματώνει
που σε βλέπουν τα αγοράκια
αχ και τους κάνεις κορδελάκια


Κι όλο τους αναστατώνεις
με τα σκέρτσα σου τους λιώνεις
να σκορπάς να σκορπάς φιλάκια
αχ γαλιφιές και τσαλιμάκια


Κι η καρδιά μου μένει μόνη
να κοιτά απ' το μπαλκόνι
μη τυχόν κάνεις καμιά νίλα
αχ και θα πεθάνω από την ζήλια

ΚΑΦΕΣ ΓΛΥΚΟΣ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΓΙ

Την μια με' χεις για φίλο σου
π' ανάθεμα τον ζήλο σου
την άλλη το μωρό σου
πότε επιτέλους θα δεχθείς
πως είμαι πια δικό σου

Την μια είσαι στις γλύκες σου
την άλλη μες τις γκρίνιες σου
την άλλη στι κακές σου
πότε επιτέλους θα δεχθείς
πως είμαι ο καφές σου


Καφές γλυκός με σαντιγί
που σου' χει κλέψει την ψυχή
κι ας κάνεις πως δεν θέλεις
με θέλεις και το ξέρεις
πάψε να με παιδεύεις


Την μια κλείνεις το κινητό
την άλλη στέλνεις σ' αγαπώ
με ψάχνεις με μανία
είσαι σε απορία
αν φέρομαι κυρία

Την μια είσαι στις γλύκες σου
την άλλη μες τις πίκρες σου
την άλλη στις κακές σου
πότε επιτέλους θα δεχθείς
πως είμαι ο καφές σου

ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΩΡΙΟ

Χτύπησε μια χτύπησε δυο
το κινητό και πάλι
είπα να κάνουμε χωριό
μα συ ήσουν με άλλη


Την άφησες και το' πιασε
απλά για να ζηλέψω
και να' ρθω να προσπέσω
μα δεν κατάλαβες καλά
μείνε με την ψωνάρα
εγώ δεν δίνω δυάρα


Χτύπησε δυο χτύπησε τρεις
το κινητό και πάλι
είπα να γίνεις ευπρεπής
μ' εσύ είσαι ρεμάλι

ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΦΟΡΕΣΕΣ

Πάλι την μάσκα φόρεσες
για πες μου πως το μπόρεσες
μ' άλλο να κουβεντιάζεις
κι εμένα να δικάζεις
και να με θυσιάζεις


Εσύ το ξέρω θέλεις
άσχημη τιμωρία
και ας υποφέρω εγώ
μα σέβομαι τον κόσμο αυτό
κι όλη την κοινωνία


Πάλι μελάνι σκόρπισες
πες μου εσύ πως βρόντηξες
την πιο καλή αγάπη
και άρχισες τα λάθη
χωρίς να τρέξει δάκρυ

ΕΝΑ ΜΑΓΚΑΚΙ ΜΟΥ ΚΟΛΛΑ

Ένα μαγκάκι μου κολλά
σε μένα την ξενύχτρα
μα δεν λογάριασε καλά
τι πα να πει αλήτρα

Μ' απείλησε νυχτιάτικα
πως θα με σουγιαδιάσει
κι ότι στα σβέλτα στην στιγμή
χώμα θα με σκεπάσει

Αν θες μαγκάκι μου σκληρό
μένα να σουγιαδιάσεις
ρώτησε φίλους καρδιακούς
ρώτησε και θα μάθεις

Το τι εστί καλή καρδιά
το τι εστί ξενύχτρα
γι' αυτό και σκέψου το καλά
μένα με λεν αλήτρα

Η ΦΡΑΓΗ

Χωρίς αιτία κι αφορμή
πάλι μου έβαλες φραγή
μ' ένα τηλεφώνημα
βρε άπονη και σκληρή


Δεν δέχτηκες συνάντηση
και' φερες την άρνηση
είναι σα να έκανες
στις βλέβες μου μετάγγιση


Χωρίς αιτία και αφορμή
έψαχνες πάντα την στιγμή
για να με ξεπετάξεις
βρε άπονη και σκληρή

ΝΑ ΜΠΛΕΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Πόνεσα και πληγώθηκα
με' κανες ταραντέλα
μα σ' αγαπώ ζιζάνιο
έλα κοντά μου έλα


Να μπλέξουμε τον έρωτα
χαδάκια και φιλάκια
σκέρτσα και κορδελάκια
με βράδια αξημέρωτα
να κάνουμε ναζάκια
και τολμηρά κολπάκια


Πόνεσα και πληγώθηκα
με έκανες δαντέλα
μα σ' αγαπώ μωράκι μου
έλα κοντά μου έλα

Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ

Θυσίασα τα νιάτα μου
όλα τα χτυποκάρδια μου
μήπως σε συμμορφώσω
μα συ δεν ήσουν τόσο

Να τόσο δα ευαίσθητος
εσύ ήσουν αναίσθητος
ακόμη και τα χάδια
ήταν όπος την ξάπλα

Τεμπέλης αδιάφορος
σε όλα ήσουν άχαρος
και ψάχνω τι σου βρήκα
το χρήμα η την προίκα

Έφαγες ήπιες άραξες
όμος ποτέ δεν άλλαξες
δεν έχει πια ξενώνα
τράβα γι' άλλο κοιτώνα

ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ

Χρόνια στο πεζοδρόμιο
από μικρό παιδάκι
δουλειά ξενύχτι και πιοτό
και μαύρο τσιγαράκι


Την έπεφτε μαγκήτικα
και την ρουφούσα τσίφτικα
σε κάθε ευκαιρία
μέσα στα σχολαρχεία


Χρόνια στο πεζοδρόμιο
και τώρα που μιλάω
είμ' ένα φίνος μερακλής
και το διαλαλάο

ΚΟΨΕ ΤΙΣ ΠΟΝΗΡΙΕΣ

Άσε τα φτερουγίσματα
τα πονηρά σκιρτήματα
και τα τσιλημπουρδήματα
και μην ξηγιέσαι έτσι
γιατί σε βλέπω ρέστη


Σε πήρα απ' την ανατολή
που δυστυχούσες το ψωμί
κοίτα να αλλάξεις τακτική
κόψε σε μένα τις μαγκιές
τις άτακτε σου πονηριές
γιατί θα σπάσεις την κλωστή


Άσε τις μπαμπεσιές σου
τις διπλοπονηριές σου
βγάλε πια τον φερετζέ σου
και μην ξηγιέσαι λάσπη
θα μείνεις με το δάκρυ

ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΜΕ ΚΑΚΟΛΟΓΕΙΣ

Είσαι σκληρή μα όμορφη
άδικη μα τσαχπίνα
γι' αυτό όλα τ' ανέχομαι
γιατί περνάω φίνα

Την μέρα με κακολογείς
με βρίζεις και φωνάζεις
άντε να πας στο διάολο
μόνο φαρμάκι στάζεις

Το βράδυ όμως έρχεσαι
και μου ζητάε κολπάκια
όλες τις στάσεις δέχεσαι
λες και γλυκά λογάκια

Κι όταν σε κάνω αλοιφή
λες θα λιποθυμήσω
βάλε πιο μέσα το κεντρί
απόψε ν' αναστήσω

Την άλλη μέρα το πρωί
πάλι ξανά τα ίδια
εδώ είσ' αχαίρευτε
τράβα στα ξεκουμπίδια

Το βράδυ θα σου πω εγώ
μου λες με φίνο μίσος
μην μου ζητήσει πια κεχρί
ο ντούρος σου ο Μήτσος

ΞΕΧΑΣΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙΑ

Λεβέντη κάθισε φρόνιμα
και αφορμές μην δίνεις
μονάχος σου θα μείνεις
εγώ είμ' άστατη
συγχρόνως πολύ ακατάστατη
για αυτό τα δίνω και όλα
και προκαλώ την μπόρα
κάθε στιγμή κάθε ώρα
γι' αυτό σου λέω σημαζέψου
και λίγο λογικέψου


Ξέχασε τι έκανες παλιά
αν σου' στρωναν χαλιά
στα ύποπτα τα στέκια
για άραξε και μην μου λες πολλά
εγώ ζητάω κέφια


Λεβέντη ρίξε άγκυρα
σε αυτό το λιμανάκι
γιατί εμένα με λένε άκαρδη
όποιος μου μπαίνει χάνει
και στα πολύ γρήγορα την κάνει
και με σαράκι
για αυτό σου λέω σημαζέψου
κάθισε καλά και λογικέψου
απόχτησε φίνο μεράκι
για να' μαστε ταιράκι

ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ

Μικρούλικο παραπονιάρικο
ψυχούλικο και χαδιάρικο
ξέρω ότι σε βασάνισα πολύ
μα τώρα ξαναγύρισα
γη και ουρανό κίνησα
για να πιστής ότι για σένανε ζω
και πόσο σ' αγαπώ


Δεν θέλω να' σαι λυπημένο
θέλω να' σαι πάντα ευτυχισμένο
μην μου σχίζεις την καρδιά
μικρούλι μου στιλάτο μου
χαδιάρικο μωράκι
θέλω να νιώθεις χαρά


Μικρούλικο παραπονιαρικό μου
φατσούλικο χαδιάρικο
δεν έχω τίποτ' άλλο
βάσανο μεγάλο
δεν θέλω να μου είσαι μαραζωμένο
πεθαίνω απ' τον πόνο
θέλω να' σαι ευτυχισμένο
για μένανε και μόνο

ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΑΡΧΙΚΙΑ

Αγοράκι μου προσπάθησε
πλάι μου να βαδίζεις
όποιος πόδι πάτησε
και λίγο άργησε
στο λέω ξεκάθαρα να ξέρεις
πως αν φουρτούνες θα μου φέρεις
εσύ για πάντα θα υποφέρεις
με αγιάτρευτες διαλείψεις
και τόσες πολλές εκπλήξεις
και τότε αν με μισήσεις


Δεν τα σηκώνω εγώ αυτά
είμαι αυταρχικιά
λόγια και παραμύθια
είμαι κορίτσι από τα πιο σκληρά
γι' αυτό να λες αλήθεια


Ξέχασε αυτά που ήξερες
αγοράκι προσγειώσου
και όταν με γνώρισες με ήθελες
γι' αυτό προσαρμόσου
εγώ ποτέ δεν μπαίνω σε μανδρί
και μάθε το γιατί
είμαι πολύ άλητοβγαλμένη
και άλλο τόσο περπατημένη
που το μυαλό μου στροφές παίρνει
θ' αρχίσει να τα παίρνει