ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΠΕΣΑ

Πήρα ανάποδες στροφές
μελαχρινή βεντέτα
με τις δικές σου ζαβολιές
στροφές πολλές απανωτές
να φύγεις νέτα σκέτα


Δεν έχεις μπέσα εσύ μωρέ
αλήτισσα τσαχπίνα
κι ας σου ξηγιέμαι φίνα


Έριξα απόψε δυο ζαριές
μήπως σε συμμορφώσω
μα συ ζητάς υπερβολές
να πέφτεις σε κακοτοπιές
φύγε για να γλιτώσω

ΤΟ ΔΡΕΠΑΝΙ

Βάσανα πίκρες καημούς
μου σέρβιρες απόψε
χάρε με χίλιους μορφασμούς
τράβα αλλού και κόψε


Αχ με το δρεπάνι το καυτό
τα αδέρφια τα δικά σου
και όπως κυλά το θυμιατό
να σέρνεται η καρδιά σου


Βάσανα πίκρες στεναγμούς
σκότωσες την χαρά μου
μου' καψες ότι αγαπώ
όλα τα όνειρά μου

ΚΟΙΤΑ ΚΡΑΤΑΩ ΠΡΑΚΤΙΚΑ

Απ' τον καιρό που άρχισες
τα μάτια να σηκώνεις
μου' κανες και ανάστημα
κι όλο μου ξεσαλώνεις


Ζητάς να βγαίνεις τακτικά
στην πένα ξυρισμένος
κοίτα κρατάω πρακτικά
είσαι λογοδοσμένος

Κοίτα κρατάω πρακτικά
μην κάνεις το ανδράκι
θα σου περάσω την θηλιά
κι ας παίζεις το μαγκάκι


Απ' τον καιρό που άρχισες
τα μάτια να σηκώνεις
μου' κανες και ανάστημα
όμως δεν με στραβώνεις

ΜΕΣ ΤΑ ΚΑΖΙΝΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΣ

Γυρνάω τις νύχτες να σε βρω
εκεί μες το Λουτράκι
πίνω ιαματικό νερό
μήπως και βρω την άκρη


Μες τα καζίνα τριγυρνάς
και όλο δανικά ζητάς
ρεζίλι με' χεις κάνει
δεν σε αντέχω φθάνει

Ρουλέτα πόκα και ποτό
ενώ σε πήρα από χωριό
μου κάνεις την κυρία
χωρίς ν' υπάρχει μία


Γυρνάω τις νύχτες να σε βρω
εκεί μέσα στην Ρόδο
όμως την κάνεις στο λεπτό
κ' εγώ γίνομαι ρόιδο

ΣΤΗΣ ΣΥΡΑΣ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Όταν μπαίνω με το πλοίο
στης Σύρας το λιμάνι
δυο λόφοι είναι αντίκρυ μου
και η χαρά με πιάνει


Την Άνω Σύρο από την μια
Βροντάδο από την άλλη
δυο χέρια κλείνουν απαλά
και φτιάχνουν μια αγκάλη
είναι τα χέρια τα χρυσά
του Μάρκου Βαμβακάρη


Έτσι τα ονειρεύομαι
τα χέρια του δασκάλου
του βάρδου μας του Συριανού
του Μάρκου του μεγάλου

ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΒΡΩ

Όταν ανέβει εκεί ψηλά
η όμορφη ψυχή μου
τους φίλους μου θα πάω να βρω
που ήταν η ζωή μου

Τον Διονυσίου τον απλό
τον όμορφο μαγκίτη
που τραγουδούσε με ψυχή
τους παλιατζή κι αλήτη


Όλοι θα' μαστε αγκαλιά
θα μουρμουράμε τα παλιά
με αρχηγό το τέλι
και χάρος δεν μας μέλη


Τον φίλο τον Τσιτσάνη μας
π' έβγαζε νταλκαδάκι
σαν έπιανε στα χέρια του
το φίνο μπουζουκάκι

Εκείνον που ξεχώριζε
απ' όλους τους μαγκίτες
Ζαμπέτα τον ελέγανε
μα έφυγε με πίκρες

Τον Μάρκο μας τον αρχηγό
όλους να αγκαλιάζει
τραγούδια να του παίζουνε
και κείνος να κοιτάζει

ΜΑΧΑΙΡΑ ΕΔΩΚΕΣ

Αγνότατα σου φέρθηκα
μάγκα μου και ωραία
μα τώρα με βαρέθηκες
και μου πετάς την βέρα


Μάχαιρα όμως έδωκες
και μάχαιρα θα λάβεις
όσο κακό μου έκανες
τόσο θα παραλάβεις


Λεβέντικα σου φέρθηκα
και από την πρώτη ώρα
μα τώρα με βαρέθηκες
και με σκορπάς σαν μπόρα

ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ ΤΑ ΑΦΥΣΙΚΑ

Τα περιττά τα αφύσικα
έκανες πάλι απόψε
μου ξηγήθηκες ανήθικα
για αυτό σου λέω κόψε


Πρεθώρα τα ναζάκια σου
κούναγες την οργιά σου
κι έδινες τα φιλάκια σου
μ' όλη την ανεσιά σου
πλεθώρα τα κολπάκια σου
άπιαστη η μπαμπεσιά σου


Δεν πρόκειται να ξανά ιδείς
κουτουκάκι με μαγκίτες
μήτε φεγγάρι της αυγής
γιατί είσαι είπες ξείπες

ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΤΣΑΡΚΑ ΜΟΝΗ

Όταν βγαίνεις τσάρκα μόνη
η καρδούλα μου ματώνει
που σε βλέπουν τα αγοράκια
αχ και τους κάνεις κορδελάκια


Κι όλο τους αναστατώνεις
με τα σκέρτσα σου τους λιώνεις
να σκορπάς να σκορπάς φιλάκια
αχ γαλιφιές και τσαλιμάκια


Κι η καρδιά μου μένει μόνη
να κοιτά απ' το μπαλκόνι
μη τυχόν κάνεις καμιά νίλα
αχ και θα πεθάνω από την ζήλια

ΚΑΦΕΣ ΓΛΥΚΟΣ ΜΕ ΣΑΝΤΙΓΓΙ

Την μια με' χεις για φίλο σου
π' ανάθεμα τον ζήλο σου
την άλλη το μωρό σου
πότε επιτέλους θα δεχθείς
πως είμαι πια δικό σου

Την μια είσαι στις γλύκες σου
την άλλη μες τις γκρίνιες σου
την άλλη στι κακές σου
πότε επιτέλους θα δεχθείς
πως είμαι ο καφές σου


Καφές γλυκός με σαντιγί
που σου' χει κλέψει την ψυχή
κι ας κάνεις πως δεν θέλεις
με θέλεις και το ξέρεις
πάψε να με παιδεύεις


Την μια κλείνεις το κινητό
την άλλη στέλνεις σ' αγαπώ
με ψάχνεις με μανία
είσαι σε απορία
αν φέρομαι κυρία

Την μια είσαι στις γλύκες σου
την άλλη μες τις πίκρες σου
την άλλη στις κακές σου
πότε επιτέλους θα δεχθείς
πως είμαι ο καφές σου

ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΩΡΙΟ

Χτύπησε μια χτύπησε δυο
το κινητό και πάλι
είπα να κάνουμε χωριό
μα συ ήσουν με άλλη


Την άφησες και το' πιασε
απλά για να ζηλέψω
και να' ρθω να προσπέσω
μα δεν κατάλαβες καλά
μείνε με την ψωνάρα
εγώ δεν δίνω δυάρα


Χτύπησε δυο χτύπησε τρεις
το κινητό και πάλι
είπα να γίνεις ευπρεπής
μ' εσύ είσαι ρεμάλι

ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΦΟΡΕΣΕΣ

Πάλι την μάσκα φόρεσες
για πες μου πως το μπόρεσες
μ' άλλο να κουβεντιάζεις
κι εμένα να δικάζεις
και να με θυσιάζεις


Εσύ το ξέρω θέλεις
άσχημη τιμωρία
και ας υποφέρω εγώ
μα σέβομαι τον κόσμο αυτό
κι όλη την κοινωνία


Πάλι μελάνι σκόρπισες
πες μου εσύ πως βρόντηξες
την πιο καλή αγάπη
και άρχισες τα λάθη
χωρίς να τρέξει δάκρυ

ΕΝΑ ΜΑΓΚΑΚΙ ΜΟΥ ΚΟΛΛΑ

Ένα μαγκάκι μου κολλά
σε μένα την ξενύχτρα
μα δεν λογάριασε καλά
τι πα να πει αλήτρα

Μ' απείλησε νυχτιάτικα
πως θα με σουγιαδιάσει
κι ότι στα σβέλτα στην στιγμή
χώμα θα με σκεπάσει

Αν θες μαγκάκι μου σκληρό
μένα να σουγιαδιάσεις
ρώτησε φίλους καρδιακούς
ρώτησε και θα μάθεις

Το τι εστί καλή καρδιά
το τι εστί ξενύχτρα
γι' αυτό και σκέψου το καλά
μένα με λεν αλήτρα

Η ΦΡΑΓΗ

Χωρίς αιτία κι αφορμή
πάλι μου έβαλες φραγή
μ' ένα τηλεφώνημα
βρε άπονη και σκληρή


Δεν δέχτηκες συνάντηση
και' φερες την άρνηση
είναι σα να έκανες
στις βλέβες μου μετάγγιση


Χωρίς αιτία και αφορμή
έψαχνες πάντα την στιγμή
για να με ξεπετάξεις
βρε άπονη και σκληρή

ΝΑ ΜΠΛΕΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Πόνεσα και πληγώθηκα
με' κανες ταραντέλα
μα σ' αγαπώ ζιζάνιο
έλα κοντά μου έλα


Να μπλέξουμε τον έρωτα
χαδάκια και φιλάκια
σκέρτσα και κορδελάκια
με βράδια αξημέρωτα
να κάνουμε ναζάκια
και τολμηρά κολπάκια


Πόνεσα και πληγώθηκα
με έκανες δαντέλα
μα σ' αγαπώ μωράκι μου
έλα κοντά μου έλα

Ο ΤΕΜΠΕΛΗΣ

Θυσίασα τα νιάτα μου
όλα τα χτυποκάρδια μου
μήπως σε συμμορφώσω
μα συ δεν ήσουν τόσο

Να τόσο δα ευαίσθητος
εσύ ήσουν αναίσθητος
ακόμη και τα χάδια
ήταν όπος την ξάπλα

Τεμπέλης αδιάφορος
σε όλα ήσουν άχαρος
και ψάχνω τι σου βρήκα
το χρήμα η την προίκα

Έφαγες ήπιες άραξες
όμος ποτέ δεν άλλαξες
δεν έχει πια ξενώνα
τράβα γι' άλλο κοιτώνα

ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ

Χρόνια στο πεζοδρόμιο
από μικρό παιδάκι
δουλειά ξενύχτι και πιοτό
και μαύρο τσιγαράκι


Την έπεφτε μαγκήτικα
και την ρουφούσα τσίφτικα
σε κάθε ευκαιρία
μέσα στα σχολαρχεία


Χρόνια στο πεζοδρόμιο
και τώρα που μιλάω
είμ' ένα φίνος μερακλής
και το διαλαλάο

ΚΟΨΕ ΤΙΣ ΠΟΝΗΡΙΕΣ

Άσε τα φτερουγίσματα
τα πονηρά σκιρτήματα
και τα τσιλημπουρδήματα
και μην ξηγιέσαι έτσι
γιατί σε βλέπω ρέστη


Σε πήρα απ' την ανατολή
που δυστυχούσες το ψωμί
κοίτα να αλλάξεις τακτική
κόψε σε μένα τις μαγκιές
τις άτακτε σου πονηριές
γιατί θα σπάσεις την κλωστή


Άσε τις μπαμπεσιές σου
τις διπλοπονηριές σου
βγάλε πια τον φερετζέ σου
και μην ξηγιέσαι λάσπη
θα μείνεις με το δάκρυ

ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΜΕ ΚΑΚΟΛΟΓΕΙΣ

Είσαι σκληρή μα όμορφη
άδικη μα τσαχπίνα
γι' αυτό όλα τ' ανέχομαι
γιατί περνάω φίνα

Την μέρα με κακολογείς
με βρίζεις και φωνάζεις
άντε να πας στο διάολο
μόνο φαρμάκι στάζεις

Το βράδυ όμως έρχεσαι
και μου ζητάε κολπάκια
όλες τις στάσεις δέχεσαι
λες και γλυκά λογάκια

Κι όταν σε κάνω αλοιφή
λες θα λιποθυμήσω
βάλε πιο μέσα το κεντρί
απόψε ν' αναστήσω

Την άλλη μέρα το πρωί
πάλι ξανά τα ίδια
εδώ είσ' αχαίρευτε
τράβα στα ξεκουμπίδια

Το βράδυ θα σου πω εγώ
μου λες με φίνο μίσος
μην μου ζητήσει πια κεχρί
ο ντούρος σου ο Μήτσος

ΞΕΧΑΣΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΛΙΑ

Λεβέντη κάθισε φρόνιμα
και αφορμές μην δίνεις
μονάχος σου θα μείνεις
εγώ είμ' άστατη
συγχρόνως πολύ ακατάστατη
για αυτό τα δίνω και όλα
και προκαλώ την μπόρα
κάθε στιγμή κάθε ώρα
γι' αυτό σου λέω σημαζέψου
και λίγο λογικέψου


Ξέχασε τι έκανες παλιά
αν σου' στρωναν χαλιά
στα ύποπτα τα στέκια
για άραξε και μην μου λες πολλά
εγώ ζητάω κέφια


Λεβέντη ρίξε άγκυρα
σε αυτό το λιμανάκι
γιατί εμένα με λένε άκαρδη
όποιος μου μπαίνει χάνει
και στα πολύ γρήγορα την κάνει
και με σαράκι
για αυτό σου λέω σημαζέψου
κάθισε καλά και λογικέψου
απόχτησε φίνο μεράκι
για να' μαστε ταιράκι

ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ

Μικρούλικο παραπονιάρικο
ψυχούλικο και χαδιάρικο
ξέρω ότι σε βασάνισα πολύ
μα τώρα ξαναγύρισα
γη και ουρανό κίνησα
για να πιστής ότι για σένανε ζω
και πόσο σ' αγαπώ


Δεν θέλω να' σαι λυπημένο
θέλω να' σαι πάντα ευτυχισμένο
μην μου σχίζεις την καρδιά
μικρούλι μου στιλάτο μου
χαδιάρικο μωράκι
θέλω να νιώθεις χαρά


Μικρούλικο παραπονιαρικό μου
φατσούλικο χαδιάρικο
δεν έχω τίποτ' άλλο
βάσανο μεγάλο
δεν θέλω να μου είσαι μαραζωμένο
πεθαίνω απ' τον πόνο
θέλω να' σαι ευτυχισμένο
για μένανε και μόνο

ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΑΡΧΙΚΙΑ

Αγοράκι μου προσπάθησε
πλάι μου να βαδίζεις
όποιος πόδι πάτησε
και λίγο άργησε
στο λέω ξεκάθαρα να ξέρεις
πως αν φουρτούνες θα μου φέρεις
εσύ για πάντα θα υποφέρεις
με αγιάτρευτες διαλείψεις
και τόσες πολλές εκπλήξεις
και τότε αν με μισήσεις


Δεν τα σηκώνω εγώ αυτά
είμαι αυταρχικιά
λόγια και παραμύθια
είμαι κορίτσι από τα πιο σκληρά
γι' αυτό να λες αλήθεια


Ξέχασε αυτά που ήξερες
αγοράκι προσγειώσου
και όταν με γνώρισες με ήθελες
γι' αυτό προσαρμόσου
εγώ ποτέ δεν μπαίνω σε μανδρί
και μάθε το γιατί
είμαι πολύ άλητοβγαλμένη
και άλλο τόσο περπατημένη
που το μυαλό μου στροφές παίρνει
θ' αρχίσει να τα παίρνει

ΕΒΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΣΟΥ

Έβγα από το καβούκι σου
μες την ζωή ετούτη
άνθρωπε γίνε πιο σοφός
και ξέχασε τα πλούτη


Τι αποθηκεύεις τα ευρώ
εάν δεν τα γλεντήσεις
σαν καταντήσεις κούτσουρο
πίσω σου θα τ' αφήσεις


Έβγα τώρα που' ναι καιρός
άνθρωπε συλλογίσου
πως η ζωή είναι εδώ
γι' αυτό προβληματίσου

ΩΣ ΠΟΤΕ

Ζητάς αγάπη και έρωτα
βράδια γλυκά αξημέρωτα
όμος εσύ τι κάνεις
το νόημα το πιάνεις


Ως πότε θα' χεις δίπορτο
το στέκι μοιχαλίδα
του στεναγμού κηλίδα
θα λες πάντα τα ίδια
λόγια και παραμύθια


Κοιτάς να βρίσκεις θαλπωρή
μου λες να κάνω υπομονή
όμος εσύ τι κάνεις
θέλεις να με ξεκάνεις

Η ΧΗΡΑ

Χήρα καλή εγνώρισα
χήρα πολύ ωραία
ακόμη δεν σαράντισε
ψάχνει νέα παρέα

Θέλει γλυκές διπλοπενιές
και όμορφα ταξίμια
το σώμα να λικνίζεται
κι όλα της πάνε πρίμα

Ακόμη δεν σαράντισε
τον ξέχασε και πάει
και μ' απορία απαντά
σ' όποιον τη ναι ρωτάει

Ότι κι αν κάνω ότι κι αν πω
θα το ναι φέρω πίσω
γι' αυτό θα πίνω θα γλεντώ
τα νιάτα μου να ζήσω

ΤΑ ΜΠΛΕΞΕΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ

Τάμπλεξες τα κατάφερες
και με' κανες δικό σου
διαόλου κάλτσα είσαι συ
που ρίχνεις και εχθρό σου


Ήρθες και με ξελόγιασες
με τα τεχνάσματα σου
και τώρα που με μπόλιασες
κουνάς και την ουρά σου

Π' ανάθεμα τα κόλπα σου
που με' χουν καθηλώσει
τ' αυταρχικό το τώρα σου
ξέρω θα με σκοτώσει

Τάθελα και την πάτησα
τώρα καλά να πάθω
σπίτι γυναίκα άφησα
και με τραβάς με λάσο

ΦΕΡΘΗΚΕΣ ΨΕΥΤΡΑ ΑΤΙΜΗ

Φέρθηκες ψεύτρα άτιμη
σκάρτη και αιμοβόρα
δεν θέλω να σε ξαναδώ
σπάσε σου λέω τώρα

Δεν θέλω να σε ξαναδώ
ούτε ζωγραφιστή
πήρες τα χνάρια δυστυχώς
της Εύας στην ψυχή

Σου' κανα τα χατίρια σου
σε' χα ανοιχτό κουτί
μα συ όμος την έκανες
σε' κανα τσακωτή

Δεν θέλω να σε ξαναδώ
σκάρτη και αιμοβόρα
φέρθηκες ψεύτρα άτιμη
σπάσε σου λέω τώρα

ΓΑΛΑΖΙΑ ΧΑΝΔΡΑ

Γαλάζια χάνδρα μου φορείς
μάτι να μην σε πιάσει
και τις νυχτιές κυκλοφορείς
το παίζεις μπίρμπα μπελαλού
σε όποιον σου την σπάσει


Όπου μεράκι αλάνικο
όπου αργελεδάκι
όπου καυγάς πολυπληθής
την κάνεις ίσα και πρώτη
σαν το σκληρό αντράκι


Κομπολογάκι μου κρατείς
και κλείνεις το ματάκι
σ' όποιον γουστάρεις κι αγαπάς
του την σπικάρεις σέρτικα
και σβήνεις το σαράκι